Abstract: | Dit artikel bekijkt de toekomst van Zuid-Afrika. Eerst wordt het belang aangetoond van een adequate en internationaal gegarandeerde bescherming van nationale en andere minderheden in het nieuwe Zuid-Afrika. Vervolgens gaat men in op de vraag hoe democratisch Zuid-Afrika wordt. De auteur stelt dat democratie in Zuid-Afrika voorlopig meer een fraaie façade zal zijn dan een praktische realiteit. Dan wordt aandacht besteed aan de strijd rond de mate van federalisering van het nieuwe staatsbestel tussen ANC enerzijds, en Inkatha en de blanke oppositie anderzijds. Met het oog op de veranderingen in de politieke verhoudingen die zich na de verkiezingen zullen voordoen wordt gekeken naar de posities van het ANC, de NP en het Afrikaner Volksfront. Vervolgens wordt aandacht besteed aan de ontwikkeling van Zuid-Afrika's externe betrekkingen. Blijkens een in 1992 gepubliceerd beleidsdocument lijkt het ANC geneigd te zijn tot een koers die zich niet bindt aan enig machtsblok in de wereld, met uitzondering van het Gemenebest. Tenslotte worden drie scenario's over de toekomst van het nieuwe Zuid-Afrika besproken: een ontwikkeling naar het voorbeeld van Zimbabwe; een staatkundige desintegratie volgens etnische lijnen, zoals in het voormalige Joegoslavië; of een corporatistisch overleg- en consensusmodel, zoals in de Duitse Bondsrepubliek. Noot, samenv. in het Engels (p. 268). |